Tarımda destek denilince kamuoyunda, destekleme alımları ve girdi desteklerine (gübre, zirai ve veteriner ilaçları, tohum, yem) yapılan fiyat destekleri anlaşılmaktadır.

Aslında, kırsal kesimin destekleri çok çeşitlidir.

Bunlar;

-Fiyat yoluyla yapılan destekler,

-Ucuz ve yeterli girdi temini yoluyla yapılan destekler,

-Üretimin belirli kademelerinde yapılan avans ödemeleri şeklinde destekler,

-Tarımsal yatırım teşvikleri,

-İhracata teşvik, ithalata koruma,

-Tarımsal kredi faizinin düşük tutulması,

-Süt teşvik primi, pamuk  primi,

-Doğal afet ödemeleri,             

-Toprak, mera, hayvan ıslahı çalışmaları,

-Sulama yatırımları,

-Toplu ilaçlamalar gibi hizmetler,

-Bitki hastalık ve zararlılarına karşı erken uyarı sistem­leri kurma,

-Arazi toplulaştırması için yatırımlar,

-Toplu ilaçlamalar (süne mücadelesi gibi),

-Ar-Ge çalışmaları,

-Kooperatiflerin örgütlenmesi ve diğer kamu yatırım har­ca­malarıdır.

Tarımsal destekleme politikalarından amaçlananlar ise;

-Tarımsal ürün fiyatlarında istikrar ve ürünler arasında denge oluşturmak,

-Üretici gelirlerinde belirginlik ve gelir dağılımında adalet sağlamak,

-Çiftçileri teknoloji, maliyet ve fiyat açılarından diğer ülke­ler ile rekabet edecek güce ulaştırmak,

-Tarımda yapısal gelişmeleri sağlayarak, uygun işletme ya­pıları oluşturmak,

-Tüketicilere zamanında, uygun fiyatta ve sağlıklı ürünler sunmak, olarak özetlenebilir.

Yukarıda sıralanan kırsal alanın destekleme çeşitleri-kamu yatırım ve hizmetleri- Dünya Ticaret Örgütü (WTO) tarafından yasaklanmamıştır. Ama; bizim bürokratlarımız ve ekonomistle­rimiz tarafından sanki yalnızca araştırma ve yayım etkinliği gibi görülmekte, WTO’dan önce onlar yasakçı davranıp, destekleri engellemek istemektedirler.

Desteklemeler kırsal kesimin gelirini artırmıştır. Bu tür yatı­rımlar ve hizmetlerin gelir artırıcı etkisi sürgit devam etme­mekte; çünkü, üreticilerimiz batıdaki demokratik kooperatifler (sahici üretici kooperatifleri) şeklinde örgütlü olmadıklarından verim artışı bir müddet sonra fiyat düşüşüne neden olmaktadır.

Bundan daha çok büyük toprak sahipleri, tarımsal ürün tica­reti yapanlar ile üretim girdilerini satanlar yararlanmıştır. Ama aynı politikalar, topraksız ve az topraklı köylülerin de  mülk­süzleşerek köyden  kente göç etmelerine neden olmuştur.