Dünya hidrokarbon kaynaklarının yoğunlukta olduğu bölgelerde savaşların olması, ülkelerin stratejik enerji planlarını da içeren ulusal enerji politikalarının oluşturulmasının önemini göstermektedir.
Petrol, ticari amaçla üretilmeye başladığından beri uluslararası alanda iktisadi-politik koşulları da belirlemektedir. (Daniel, 1966)
Sermaye ve teknoloji yoğun bir sanayi olan petrol ve doğalgaz sektörleri, büyük ölçekli girişimlerle gerçekleşebilmektedir. Bu bağlamda dünyadaki petrol şirketleri arama, üretim, taşıma, iletim, rafinaj, dağıtım/pazarlama ve hatta enerji faaliyetlerini de içerecek bir entegre yapıdadırlar.
Petrol sanayiinin ilk tekelci kontrolünü elde edenler (John D.Rockefeller gibi) bunların arasından çıkmıştır. (Arnot, 1924:16)
Petrol sanayi sermayesi ve kullanılan emek gücü ile bir emperyalist tekel örneği durumundadır. Diğer bir anlatımla petrol sanayi, bir yandan geliştiği ülke ekonomisinde tekelleşmeyi hızlandırırken, aynı zamanda uluslararası düzeyde hükümetleri, bu alandaki rekabete bizzat katılmalara ve dünyanın paylaşılmasında kendi ülkelerinin şirketlerinin sürekli ve doğrudan koruyucusu konumuna getirmektedir.