AKP döneminde çıkan Sosyal Güvenlik Yasası ya da resmi adıyla 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası (SSGSS) Kanunu’nun üzerinden bir yılı aşkın bir süre geçti. Bu çalışmamızda, sosyal güvenlik kavramının ortaya çıkışından başlayarak kapitalist sistemin krize girmesi ve bu alandaki neoliberal dönüşümü kısaca ortaya koyup 5510 sayılı yasanın sonuçlarını incelemeye çalışacağız. Makalemizin ana iskeletini “Sosyal Güvenlikte ‘Karşı Reform’ Süreci” başlıklı yazımız oluşturmaktadır.1 Bu çalışmamızda, o yazıda eksik olan sosyal güvenlik kavramı ve gelişimi ile SSGSS Kanunu’nun bir yıllık sonuçlarının değerlendirilmesi yer almaktadır.
Bilindiği gibi Sanayi Devrimi ile birlikte 19. yüzyılda işçilerin çalışma koşullarının ağırlaşması, hastalık, iş kazası, işsizlik gibi çeşitli risklerle karşı karşıya kalması emekçileri bu risklere karşı önlem almaya zorlamıştır. 1800’li yılların başında işçiler kendilerini korumak için yardımlaşma sandıkları oluşturmaya başlamışlar ve bu sandıklar sendikal örgütlenmeye dönüşmüştür.
18 ve 19 yüzyılda sendikaların bünyesinde hastalık, işsizlik, cenaze yardımı gibi konularda sandıklar kuruldu. 1890’lı yıllarda İngiltere’de sendikalar, yardım sandıklarıyla iş kazası, hastalık, ölüm risklerine karşı üyelerini koruma kapsamına aldı. 1901’de Belçika’da sendikalar bünyesinde işsizlik fonu oluşturuldu. Yine İsveç’de 20. yüzyılın başlarında sendikalar tarafından işsizlik sigortası kurulup işletildi.