Dünya, 1999'da Seattle'da başlayan 2000 yılında Prag'da, 2001 yılında Cenova ve son olarak Porto Alegre'de yükselen bir ivmeyle devam eden kapitalizm ve küreselleşme karşıtı hareketlerin (KKH) gösterileriyle yeni bir gündeme sahip. Sovyetler Birliği'nin dağılmasıyla başlayan ve "tarihin sonu", "kapitalizmin nihai zaferi" tanımlamalarıyla kutsanan 10 yıllık bir sürecin sonunda böylesi bir başkaldırı hareketi farklı bir dünyanın var olabileceğine dair umutlarını yitirmeyen, bu uğurda mücadeleden vazgeçmeyen devrimci güçlerce, haklılıklarını kanıtlamanın ötesinde ele alınıp incelenmesi gereken bir olgu.
Kapitalizm ve Küreselleşme Karşıtı Hareketlerin, gösterilerin dışında, ulusal düzlemlerde de ele alınması, kendi iç dinamiklerinin artıları ve eksileri ile sağlıklı bir şekilde değerlendirilmesi gerekiyor. Aksi taktirde yapılan değerlendirmeler ya varolan durumun çok abartılması ve yüceltilmesine, ya da tam tersine hareketin içerdiği potansiyelin küçümsenmesine ve hareketin pek çok bileşeninin dışlanmasına yol açabilir. Her iki durumda da değerlendirme öznel olacak ve bugünden geleceğe yönelik hedeflerin saptanması ve buna uygun örgütlenmelerin hayata geçirilmesini zaafa uğratacaktır. Böylesi bir zaaf ise, kaçınılmaz olarak, yeni hayal kırıklıklarına, umutsuzluklara ve güçlü karşı saldırılar karşısında, var olan potansiyelin heba olup gitmesine zemin hazırlayabilecektir. Bu olasılık, farklı bir dünyanın var olabileceğine dair inancın ve mücadele kararlılığının daha büyük yaralar alması demektir ve dünya halklarının ve devrimci güçlerin bunu bir kez daha yaşama lüksü yoktur.