Geride bıraktığımız son 25 yıllık dönemde, dünyadaki benzer gelişmelere paralel olarak Türkiye’de de bir dizi toplumsal dönüşüm yaşanmış; söz konusu bu değişiklik ve dönüşümler, sosyal bilimlerin iktisattan siyaset bilimine, uluslararası ilişkilerden sosyolojiye kadar uzanan geniş çalışma alanında tarihsel olarak öncelik kazanan analiz konuları haline gelmiştir. Bu çalışmaların bir bölümü, devletin bu süreç içindeki konumsal ve yapısal değişimine ya da egemenlik, parlamenter demokrasi gibi olgulara odaklanırken; bir diğer bölümü iktisadi açıdan süregelen politika farklılaşmalarını, bir başka grup sosyal bilimci ise ekonomi ve siyasetin, sermaye birikim sürecinin, birbirleriyle ve diğer toplumsal ilişkilerle sürekli etkileşim içinde olan iki unsuru olduğu kabulünden hareket eden eleştirel, tarihsel ve ilişkisel bir perspektiŞ analizlerinde ana eksen olarak belirlemiştir. Bu çalışmada ise amaç, aynı dönemde Türkiye’de devletteki dönüşümü, öncülleri ışığında eleştirel ve tarihsel bir bakış açısından, anlamaya çalışmaktır.
Çalışmanın ana aksını, dönüşümlerin, sermaye birikiminin sürekliliği içerisinde hangi uğrakta, hangi içsel ve dışsal dinamiklerin etkisiyle başlayıp; nasıl devam ettiği sorusu oluşturduğu için, birinci bölümde, verilen 1980-2000 tarihsel döneminin biraz gerisine gidilecek ve öncelikle 70’lerdeki krizle ilgili olarak literatürde kısa bir gezinti yapılacaktır. İkinci bölümde, kriz genelinden Türkiye özeline inilecek ve 24 Ocak 1980 kararları, esas olarak ekonomik yapıdaki değişimler bağlamında -devletteki dönüşümü etkileyen ve bu dönüşümden etkilenen bir parametre olarak-özet biçiminde aktarılacaktır.