Bu kısa yazının amacı Ergenekon örgütü/soruşturması/davası/skandalı eksenli tartışmaların akademik alanda genişletilmesi gerekliliğine vurgu yapmak, bu “hassas konu”nun nasıl araştırılabileceği konusunda sesli düşünmek ve bu bağlamla sınırlı olmak üzere bilimsellik ve bilimsel meşruiyet konularına eleştirel olarak değinmektir. Ergenekon’un akademik araştırmaya açılması, bilimsel meşruiyet, “hassas konu”lara nasıl yaklaşılacağı gibi konular üzerinden görüş beyan edilecek olsa da, burada okurun süreci tüketme iddiası olan bir makale değil, konu üzerinde tutulan düşünme notları ile karşı karşıya olduğunun anımsatılması bir gerekliliktir.
Ergenekon örgütlenmesine yönelik operasyonlar ile soruşturmalara ilişkin bir bölümü eşine rastlanmamış tuhaşıklar içeren ayrıntılar geride bıraktığımız dönemin gündeminde önemli bir yer işgal etti. Daha önce bir gazete için bu konuda yazdığım kısa bir yorumda sorunun pratiğe dönük boyutlarına değinmiş, sürecin asıl mağdurlarından olan kesimleri Ergenekon soruşturması bağlamında pasif izleyiciler konumuna indirgeyen eksikliklere işaret etmiştim. Bahsi geçen yazımda, sürecin temel aktörleri arasında geçen mücadelenin kodlarının nasıl okunması gerektiğini soruşturan, bunu yaparken ortama egemen kakafoniye kapılmayıp konuya sosyal ve sınıfsal mücadele perspektifinden yaklaşan değerlendirme ve makro tahlillere olan gereksiniminin altını çizmiştim.1 Bu türden bir çağrı yaparken, bir yandan ODTÜ’den Raşit Kaya’nın sözleriyle, iktidar bloğu içinde verilmekte olan “çok ciddi bir pozisyon savaşı”nın siyasal okumasını yapabilmek2 ve ülkenin her türden mazlumunu bahsi geçen süreçte pasif izleyici konumundan bir aktör haline getirebilecek bir yayın ve araştırma faaliyetinin önemine işaret etmek, diğer yandan dolaşımda olan yanlış bilgi yığını ile manipülatif bilinçlendirme sürecine müdahale etme gereksiniminin altını çizmekti.