Kamu sektöründen 2001 yılı ekonomik bunalımdan sonra bankacılık sektörüne doğrudan ve dolaylı biçimde 60.0 milyar YTL dolayında hesaplanan kaynak aktarımı,
sektörü yeniden yapılandırma programı, ekonomide büyümenin sürmesi, dünya ekonomisindeki gelişmeler, YTL’nin özellikle USD’ye karşı reel değer kazanması, 2005 yılında
da bankacılık sektörünü genelde olumlu yönde etkilemiştir.
2005 yılında bankacılık sektörü, varlık (aktif), kredi ve mevduat artışı olarak GSMH’dan daha hızlı büyümüş; bu gelişme sonucu, bir önceki yıla göre, banka varlıklarının GSMH’ya oranı yüzde 71.4’ten yüzde 81.6’ya, banka kredilerinin GSMH’ya oranı yüzde 24.1’den yüzde 31.6’ya, toplam mevduatın oranı da yüzde 46.0’dan yüzde 52.3’e yükselmiştir. Bu gelişmeye karşın, Türkiye bankacılık sistemi GSMH’ya oran olarak, gelişmiş ülkeler bir yana, orta gelirli ülkeler grubu ortalamasına göre dahi küçüktür.
Bankacılık sektöründe iş hacminin genişlemesi, bankalarda çalışan sayısı üzerinde de olumlu etki yapmış, bankacılık sektöründe çalışan sayısı yüzde 4,2 oranında artmıştır.
Bankacılık sektöründe GSMH’ya göre daha hızlı büyümeye karşın, sektörde izleyen yıllarda olumsuz etkileri daha belirgin biçimde görülecek sorunların çekirdekleri oluşmuş
ya da sorunlar netleşmiştir. Bankalar genelinde sermaye yeterlilik oranı düşmüş, likidite riski, yükümlülükleri zamanında yerine getirememe olasılığı artmış, kar ve karlılık
düşmüş, bilanço içi döviz pozisyon açığı büyümüştür. Bu olumsuz gelişmeler dikkatten kaçtığı ya da önlem alınmadığı takdirde, 2001 yılı çapında olmasa dahi, bankacılık sektöründe krize yol açabilir.
Bu gelişmelerin yanı sıra bankacılık sektöründe yabancı sermayeli bankaların ağırlığı artarken, özel bankalar yabancı bankaların denetimine girerken, kamusal sermayeli
bankaların payı gerilemekte, kamusal sermayeli bankaların payı eritilerek, sektör bir şekilde özelleştirilmekte hatta yabancılaştırılmaktadır. Ekonomide fon akımlarının denetimi kamu kesiminden yabancı sermaye eline geçmektedir.