İsrail ve Lübnan arasındaki savaş 12 Temmuz 2006 tarihinde başladı ve 14 Ağustos’ta ateşkes ilan edilene kadar 32 gün sürdü. Ateşkese kadar, İsrail tarafından, 7000’in üstünde hava saldırısı ve 2500 deniz saldırısı gerçekleştirildi ve Hizbullah ise 3.699 füze saldırısı ile İsrail’in kuzeyini hedef aldı. Savaş çoğu sivil olmak üzere binden fazla kişinin hayatını kaybetmesine, on binlerce binanın hasar görmesine, ve bir milyon kişinin mülteci olmasına yol açtı.1
Bütün bu acılara ek olarak savaş sessiz bir kurban daha verdi. Bombaların ve silahların susmasından sonra çevre, savaşın bazı etkileri ile kesinlikle geri döndürülemeyecek şekilde kendi yaraları ile baş başa bırakıldı.
İster bilinçli olarak hedef alınsın ister saldırılar sırasında istenmeden vurulmuş olsun her savaş sırasında, sanayi tesisleri, enerji santralleri, yakıt depolama alanları ve atık yok etme tesisleri de içinde olmak üzere ülkelerin altyapıları ciddi zarar görür. Bu tesislere verilen zararlar ise yanarak, sızarak veya dökülerek birçok zararlı kimyasalın yayılmasına neden olur. İsrail ve Lübnan arasındaki son savaşta da birçok fabrika ve sanayi tesisi zarar gördü ve yakın çevrede yaşayanları etkiledi. Yapısal etkilerinin yanısıra doğal çevre de savaştan etkilendi. Bunun en bilinen örneği ise Akdeniz’e yayılan binlerce ton petrol oldu.